Heinrich Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki
Rudolf Świerczyński herbu Ostoja urodził się w 1884 roku w Rudniku koło Łowicza. Był architektem i pedagogiem, którego twórczość zaważyła na obliczu architektonicznym międzywojennej Warszawy. Forma budowli, sposób wpisania jej w przestrzeń miejską oraz sposób opracowania detalu doskonale ilustrują zmianę języka architektonicznego Świerczyńskiego, która nastąpiła tuż po połowie lat 20. XX wieku.
Roman Piotrowski, architekt polski urodzony w 1895 w Nowym Targu, zmarł w 1988 w Warszawie. Poza działalnością architektoniczną w okresie powojennym czynnie uczestniczył w życiu politycznym. Od 1945 r. był działaczem PPR, a później PZPR. W latach 1945-1947 pełnił funkcję wiceprezydenta Warszawy. Był posłem do Krajowej Rady Narodowej i do sejmu. Od 1945 r. był związany z Biurem Odbudowy Stolicy. W latach 1951-1956 pełnił funkcję ministra budownictwa miast i osiedli. Później, w latach 1956-1961 pełnił funkcję ambasadora PRL w NRD.
Marek Leykam, właściwie Maurycy Jan Lewiński urodził się w Warszawie w roku 1908, zmarł tamże w 1983. Był historykiem sztuki, wybitnym przedstawicielem nurtu modernizmu, jednym z najznamienitszych architektów odbudowujących Warszawę po II Wojnie Światowej, projektantem Domu Towarowego Okrąglak - najbardziej charakterystycznego budynku w Poznaniu. Jeszcze jako uczeń Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, od roku 1925 uczęszczał na roczny kurs wieczorowy w Szkole Malarstwa i Zdobnictwa. Po skończeniu gimnazjum od roku 1927 kształcił się zaocznie w Szkole Sztuk Pięknych im.
