Słynne mozaiki zdobiące kościół San Vitale (św. Witalisa) w Rawennie uznawane są za jedno z najpiękniejszych i najdonioślejszych dzieł sztuki bizantyjskiej powstałych poza ścisłymi granicami Cesarstwa. Mozaiki wykonano w latach 546–548, w czasach gdy położone w Italii miasto było siedzibą namiestników bizantyjskich i podlegało rządom cesarza Justyniana I Wielkiego. Dekoracja mozaikowa skupiona jest w prezbiterium kościoła – miejscu gdzie sprawowana była liturgia – oraz w apsydzie – półkolistej przestrzeni zamykającej prezbiterium.

            Okres klasyczny, zwany też złotym okresem kultury greckiej trwał od V do połowy IV w. p.n.e. Okres świetności zapoczątkowało zwycięstwo Aten nad Persami w 480 r. p.n.e. Zwycięstwo to stworzyło nowe warunki rozwoju sztuki. Jak pisze Ewdoksja Papuci-Władyka: „powstało zapotrzebowanie na taką formę sztuki, za której pośrednictwem można było lepiej wyrazić nowe treści życia i oblicze społeczeństwa, o wiele bardziej świadomego przynależności do świata Hellenów.