ROKOKO

Zwinger, Pawilon Wałowy

Drezdeński Zwinger należy do najsłynniejszych późnobarokowych budowli w Europie. Obiekt ten powstał z inicjatywy króla Polski i elektora Saksonii Augusta II (August Mocny). Autorem architektonicznego projektu był Matthäus Daniel Pöppelmann, zaś bogata oprawa rzeźbiarska jest związana z Balthasarem Permoserem. Zasadnicza część budynków tworzących ten zespół powstawała w kilku etapach w latach 1709-1728. Pomimo trwających prac budowlanych zespół Zwingeru po raz pierwszy został wykorzystany latem 1719 r.

Owalny salon w Hôtel de Soubise

Rokoko to nurt stylistyczny który był obecny w sztuce europejskiej w II i III ćwierci XVIII w. Współistniał i rozwijała się równolegle wraz z innymi tendencjami stylistycznymi, późnym barokiem i klasycyzmem. Czasami określany jest jako ostatnia faza baroku. Rokoko może być traktowane jako postawa kulturowa będąca reakcją na monumentalne rozwiązania pełnego baroku. Na gruncie francuskim była to forma sprzeciwu i odreagowania wobec pompatycznej sztuki czasów Ludwika XIV. Jego zapowiedź tkwi na pocz. XVIII w. w okresie regencji Filipa Orleańskiego w latach 1715-1723.

Pałac Sanssouci

Jest to jedna z najsłynniejszych, rokokowych budowli pałacowych w Europie. Została wzniesiona z inicjatywy król Prus Fryderyk II w latach 1745-1747. Projektantem pałacu był królewski architekt Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff, przy wydatnym współudziale samego króla, którego szkice były podstawą dla całej koncepcji. Budowla miała pełnić rolę letniej siedziby, jej charakter oddaje sama nazwa Sanssouci, zaczerpnięta z języka francuskiego i oznaczająca brak troski, zmartwień. Pałac był przekształcany w późniejszym czasie, m.in.

Strony

Grantodawcy

Żubr - logotyp Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego
Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Logotyp programu Kultura Dostępna oraz Narodowego Centrum Kultury
Wschodzący Białystok - logotyp miasta Białystok