KLASYCYZM-ROMANTYZM

Rzeź

Auguste Préault (1809-1879) uznawany jest za jednego z najważniejszych przedstawicieli romantyzmu. Jego prace rzeźbiarskie, tworzone w I połowie lat 30., w znacznej mierze kształtowały i definiowały ten nurt w sztuce, wzbudzając entuzjazm krytyków życzliwych nowym prądom artystycznym oraz wrogość tych, dla których najwyższą wartością był klasycyzm. Prace Préault – zarówno pod względem formy, jak i treści – uznać można za przejaw bez mała radykalnej kontestacji estetyki oraz idei typowych dla tego drugiego nurtu.

Panna Rivière

Po Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1789 roku mającej wpływ na całą Europę, rozwój przemysłu i rosnące w siłę mieszczaństwo były tym, co bardzo mocno wpłynęło na sztukę. W Paryżu, stolicy państwa jeszcze niedawno rządzonego absolutystycznie, mieszczaństwo zaczynało pełnić rolę mecenasa artystów. Akademia kontrolowana przez rządowe elity wciąż miała silne zdanie, liczyły się Salony, do których dopuszczano artystów spoza Akademii, ale tylko z dziełami spełniającymi wymogi „dobrego smaku”.

Wielka Odaliska

Paryż czasów porewolucyjnych był niespokojnym miejscem, w którym artyści wciąż byli zatrudniani przez polityczne stronnictwa, klasycystyczne formy akademickie miały się bardzo dobrze, a nawiązanie do antyku i inspiracja Orientem przysparzały publiczności. Rozpoczynała się epoka romantyzmu, siły natury, mistycyzmu i powrotu do historii. Jednak we Francji, po długim okresie walk, rodziła się nowa sztuka na silnych politycznych podstawach. Wyjaśnijmy na początku, czym żył Paryż na przełomie XVIII i XIX wieku i skąd artyści czerpali inspirację.

Strony

Grantodawcy

Logotyp programu Kultura Dostępna oraz Narodowego Centrum Kultury
Wschodzący Białystok - logotyp miasta Białystok
Żubr - logotyp Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego
Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego